Część motywów tej kroniki scenicznej wysnuta jest z “Opowiadań odeskich” Izaaka Babla. Jednakże sporo elementów tej sztuki wzięte jest wprost ze źródeł historycznych. Jest więc faktem, że przed rewolucją i w jej trakcie grasował w Odessie gangster – czy może raczej mafioso – o romantycznych skłonnościach, który w istocie zwał się nie Benia Krzyk (jak u Babla), lecz nosił przezwisko Miszka Japończyk, a znany był ogólnie jako Król. Jego działalność miała godne początki: zaczęła się w samoobronie żydowskiej dzielnicy nędzy, na Mołdawance, w epoce pogromów, zaraz po rewolucji 1905 roku. Podczas okupacji Odessy przez wojska interwentów, tj. francuskie i greckie, Król stworzył w 1918 r. ze swoich ludzi (a w Odessie ilość złodziei, wydrwigroszy, rzezimieszków, żulików oceniano na 40 tysięcy) bitny i liczny oddział miejskich partyzantów. |
