Książka powinna zainteresować szerszy ogół czytelników, bowiem porusza trudne problemy, które dopiero niedawno stały się przedmiotem gruntownych badań i które dalej budzą kontrowersje, takie jak np. stosunki polsko-żydowskie po wojnie czy fascynacja znacznej części intelektualistów żydowskich komunizmem. Należy podkreślić, że Autorka porusza się po tym trudnym terenie z dużą swobodą, dystansem i obiektywizmem. Jest to niewątpliwie praca pionierska otwierająca szerokie pole badań przed innymi badaczami z różnych dyscyplin.
prof. dr hab. Monika Adamczyk-Garbowska
Historia literatury jidysz w powojennej Polsce ma niewątpliwie swój wymiar tragiczny związany z przeżyciami wojennymi pisarzy, realiami życia w wyzwolonym kraju, a także w większości przypadków z koniecznością podjęcia trudnej decyzji o opuszczeniu Ojczyzny. Jest to historia literatury tworzonej przez ocalałych (…), pełnej smutku i rozterek, ale z drugiej strony też nadziei i ufności w przyszłość. Literatury, która często nie odbiega poziomem od arcydzieł literatury światowej, a mimo to popadła w zapomnienie.
dr hab. Magdalena Sitarz
